W swojej długiej i owocnej współpracy z Olivari, Ponti skoncentrował się na dwóch typach podejścia do projektowania uchwytów. Jedno z nich było bardziej organiczne, gdzie dźwignia była oferowana do chwytu ręki jako modelowany sinuśnie element. Drugie podejście było inspirowane geometryczną klarownością, według którego ręka naturalnie dostosowuje się do kształtu. Pierwsze z tych podejść doprowadziło do niezależnych form, które są bardziej ekspresyjne i wpływane wymogami ergonomicznymi.